esfand98

زادروز رضا شاه بزرگ و روز پدر برهمه ایرانیان راستین شاد باد

وقتی سل در تهران فراگیر شد و مظفرالدین شاه بدان مبتلا، در دارآباد شمیران «کاخی برای خود» ساخت تا در پناه آب و هوای خوش آن منطقه بهبود یابد.... اما رضا شاه بعدها آن کاخ را به «بیمارستانی برای همه» تبدیل کرد... جایی که امروز بیمارستان مسیح دانشوری است و اکنون محل درمان بیماران تنفسی از جمله کرونا شده است...(جایی که امروز در تصرف علی اکبر ولایتی است!!)

آدمی را آزمودن به کردار باید کرد نه به گفتار؛ چراکه بیشتر مردم، زشت کردار و نیکو گفتارند... فیثاغورث

از آن روز که ریشه هایمان را بیرون کشیدند و دوباره ما را کاشتند اما وارونه آموختیم با دهانمان خون و خاک بنوشیم با ریشه هایمان آفتاب

این متن در سال ۱۳۰۱ نوشته شده... انگار که بعد از ۹۰ سال چندان تغییری در حال ایران حاصل نشده... ”از مردمی که هنوز مشاورشان رمال است و طبیب‌شان جن‌گیر، احیاء اقتصادی‌شان را از فکرهای عامیانه توقع دارند و استقلال‌شان را با حرف می‌خواهند نشان بدهند‌... از چنین فلک‌زده مردمی چه انتظار میشود داشت؟ هیچ. ایرانی به میل خود آدم نخواهد شد. سعادت را بر ایران باید تحمیل کرد!“ منبع: ✍🏻علی‌اکبر داور، ”یادداشت یومیه،“

مقایسه منزل دو شاعر یکی رو موزه کردن یکی رو ویران بالا: منزل عارف قزوینی شاعر نامدار ایرانى درگذشت 1933 میلادى پایین : منزل هرمان ملویل شاعر آمریکایى درگذشت 1891 میلادی

این دو‌ عکس تجسم زندگی ایرانی ها در چهل سال گذشته است تفاوت نگاه پدر و مادر ندا آقاسلطان در روز تولد دخترشان و نگاه پدر و مادر یاسمین مقبلی فضانورد ناسا نشانگر فاصله آرزوهای دو خانواده یکی در یک دیکتاتوری مذهبی و‌ دیگری در جهان آزاد است. یکی به فضا و دیگری به جزا می اندیشد.

پیش بینی زیبا و دقیق فردوسی بزرگ ۹۰۰ سال پیش از حال و روز امروز ما...! ز ایران و از ترک و از تازیان نژادی پدید آید اندر میان نه دهقان نه ترک و نه تازی بود سخن ها به کردار بازی بود همه گنج ها زیر دامان نهند بکوشند و کوشش به دشمن دهند به گیتی کسی را نماند وفا روان و زبان ها شود پر جفا بریزند خون از پی خواسته شود روزگار بد آراسته زیان کسان از پی سود خویش بجویند و دین اند ر آرند پیش.... شاهنامه/ حکیم ابوالقاسم فردوسی‌

برای فریب دادن عده ای را شیر میکنند و عده ای را خر...! مواظب باشید حیوان صفت نشوید بازنده بازنده است چه درنده چه چرنده! لوئیس بورخس

انفجار نادانی در امور اجتماعی چیست؟

جامعه راًی دهنده دودسته هستند که راًی میدهند 1- دسته احمق (شامل راًی اولی ها ،که بخاطرغرور بزرگی به پای صندوق میروند، دسته جوگیر اما بیسواد جامعه که امروزه بچه حزب اللهی های سابق که هنوز در فضای جبهه و جنگ بسر میبرند ووقتی شورانقلاب آنها را می گیرد به پای صندوق میروند) 2- دسته نون به نرخ روز خور (به قول آمریکایی ها opportunist) که این دسته همان هایی هستند که با قلاب ماهی گیری از آب گل آلوده خوب ماهی میگیرند (بقای این حکومت برای ایشان نون و آب دارد)... ظاهرشان یک مدل است اما باطنشان جور دیگر و عجب پدر سوخته هایی هستند...بسته به جهت وزش باد به همان سمت سیر میکنند....برای گرفتن پست های مدیریتی شناسنامه و انگشت مهر خورده شان را ضمیمه پرونده گزینش سازمان مطبوعه میکنند... و این را نیز از همانهایی که راًی آورده اند به ارث برده اند... خلاصه در یک جامعه شرط بندی ساکن هستیم ، عده ای روی مردم شرط بندی میکنند و با قمار کردن خودِ مردم بر سر نفت و ثروتشان ، مردم را سرکیسه و خود روز به روز فربه تر میشوند... که آدم را به یاد مسابقات بوکس حرفه ای آمریکا در صد سال پیش می اندازد ، که یه عده اون بالا شرط بندی راه می انداختند تا جیب تماشاچی هارو خالی کنن ، دو نفر هم روی رینگ برای مزاح مردم همدیگرو لَت و پار میکردند... و از قضا شرط بند ها ی بالا دستی هر دو با هم ساخت و پاخت کرده بودند و این مسابقه هم یه جور نمایش برای سرکار گذاشتن تماشاچی ها بود...

چرا ایران به پارلمان و نظام ریاستی نیاز دارد؟ جمهوری اسلامی نه نظامی دموکراتیک است نه نوعی اقتدارگراییِ تمام‌عیار، بلکه از خانواده رژیم‌هایی است که امروزه، دانشمندان سیاسی آن را «دو-بُنی»‌(hybrid regime) می‌خوانند(دوگانه سوز خودمانی!!)، آمیزه‌ای از نهادهای دموکراتیک و دستگاه‌ها و سازوکارهای اقتدارگرا. همانطور که خودروهای دوگانه‌سوز از دو منبع انرژی بهره می‌گیرند، رژیم‌های دو-بُنی، به دو نوع دستگاهِ ایدئولوژیک و اعمالِ قدرت توأمان تکیه می‌کنند تا به اقتضای ضرورت و حاجت، دردسرهای جدی را از سر بگذرانند (بحران های سیاسی و اجتماعی)، بدون آنکه ناگزیر به اجرای اصلاحات اساسی شوند یا در پیِ بستن درها به روی اصلاحات، یکسره، فروبپاشند. به مثابه الاکلنگ سیاسی (political seesaw) گاهی این حزب بالا میرود و گاهی آن حزب ، اما صاحب اصلی قدرت بر محور آن سوار است و هیچ جابجا نمیشود، و دو گروه مردم هم زیر بار هر طرف له میشوند... حکومت هم یا با بحران سازی ساختگی از خود قهرمان میسازد ، یا از دشمن لولو... (مانند حمله ساختگی داعش به مجلس و یا بحران بیماری کرونا) ، گاهی هم در این راه بقول قدیمی ها رَکَب میخورد و دستش رو میشود (مانند سقوط هواپیمایی که قرار بود آمریکا مسبب سقوطش باشد) «اقتدارگرایی رقابتی» (competitive-authoritarianism) یا «اقتدارگرایی انتخاباتی» (electoral-authoritarianism) نام دیگر این رژیم‌هاست. بیشتر رژیم‌هایی که پس از سقوط بلوک شرق و پایان اتحاد جماهیر شوروی، از جمله در روسیه، پدید آمدند یا برخی کشورهای در حال توسعه آمریکای لاتین، نمونه‌هایی از رژیم دو-بُنی اند. از قضا، شماری از آنها حاصل انقلابی مخملی یا براندازی قهرآمیزند که، در عمل، به توتالیتاریسمِ سرنگون‌شده جامه جدیدی پوشانده‌اند. بسیاری از آنها، دهه‌ها عمر کرده‌اند و هنوز چندان اثری از شکاف و شکست در سقف و ستون‌شان پیدا نیست. رژیم دو-بُنی، فُرمی دموکراتیک و محتوایی تمامیت‌خواه دارد؛ دموکراسی متعهد و معیوبی است که در آن، حلقه بسته‌ای از نخبگان برای جابه‌جایی قدرت با هم رقابت می‌کنند و از انتخابات و نهادهای دموکراتیک، همچون ابزاری برای کسب مشروعیت بهره می‌گیرند. گرچه رقابتِ نخبگان جدی است، ولی روند و فرایند انتخابات را عادلانه و آزاد نمی‌توان خواند. پایداری چنین نظام هایی ، وابسته به مشروعیت بخشی داخلی و خارجی ، که البته نوع خارجی آن وابسته به منفعتی است که آن کشورها از اینجا میبینند و یا بقول خودمان باجی که از اینجا دریافت میکنند....که یکی از مظاهر این مشروعیت بخشی انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری و یا شوراها است، توگویی که این حکومت از اول دانسته بذر این حکومت را برای سالها قبل پاشیده بوده...و امروز برداشت میکند... هرچقدر که تنگناهای مالی و تحریم ها  بر حکومت زیاد شود، چهره واقعی آن نیز نمایان میگردد ، هرچند منِ نویسنده به ماورا ، اعتقادی ندارم ولی بقول باورمندان آن ، این تحریم ها هدیه ای الهی برای مردم بوده تا ببینند که این حکومت چقدر برای مردم ، ارزش قائل است...

تازش دیوگان به قلم ارشک پاکزاد

رقص به روایت دکتر عبدالحسین زرینکوب می رقصیدیم ! پیش ﺍﺯ یورش اعراب ، ﺑﺎﺭﺍﻥ که ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ، ﻣﯿﺮﻗﺼﯿﺪﯾﻢ ... ﺑﺎﺩ که میوﺯﯾﺪ ، ﺑﻪ ﺧﺮمنگاﻩ میرﯾﺨﺘﯿﻢ ﻭ ﻣﯿﺮﻗﺼﯿﺪﯾﻢ ... ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ که ﻣﯿﺸﺪ ، ﺟﺸﻦ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﯿﻢ ﻭ میرﻗﺼﯿﺪﯾﻢ ... ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ که ﻣﯿﺸﺪ ﺟﺸﻦ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﯿﻢ ﻭ ﻣﯿﺮﻗﺼﯿﺪﯾﻢ ... ﺯﻣﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﮐﺸﺎﻭﺭﺯﯼ ﺭﺍ ﺩﺭﻭ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ و میرﻗﺼﯿﺪﯾﻢ ... ﺯﻣﯿﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ میکاﺷﺘﯿﻢ و میرﻗﺼﯿﺪﯾﻢ ... میخواستیم دفع بلا کنیم ، جشن ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﯿﻢ ... ﻣﺎﻩ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯿﺸﺪ میرﻗﺼﯿﺪﯾﻢ ... ﻣﺎﻩ به ﭘﺎﯾﺎﻥ میرسید میرﻗﺼﯿﺪیم ... ﺧﻼﺻﻪ اینکه ، ﺟﺸﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺭﻗﺺ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻨﺪﻩ ﺑﻮﺩ و ﺷﺎﺩﯼ ... ﺗﯿﺮﮔﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻬﺮﮔﺎﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺁﺑﺎﻧﮕﺎﻥ آﺫﺭﮔﺎﻥ ﻭ ﺑﻬﻤﻦﮔﺎﻥ ﻭ ﺍﺳﻔﻨﺪﮔﺎﻥ ﻭ ﻓﺮﻭﺭﺩﮔﺎﻥ ﻭ ﺍﺭﺩﯾﺒﻬﺸﺖ ﮔﺎﻥ ﻭ ﺧﺮﺩﺍﺩﮔﺎﻥ ... ﺳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺳﻮﺭﯼ ﻭ ﺳﺮﻭﺵ ... ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﯾﮑﺒﺎﺭ ﮔﺮﯾﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩﯾﻢ آنهم ﺑﺮﺍﯼ ﭼﯿﺮﮔﯽ ﮐﯿﻨﻪ ﻭ سنگدﻟﯽ ﺑﺮ ﭘﺎﮐﯽ ﻭ ﺳﻮﮒ ﺳﯿﺎﻭﺵ !... ﻣُﺮﺩﮔﺎﻧﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻫﻢ ﺑﺎ ﺳﻮﮔﻨﺎﻣﻪ ﺳﯿﺎﻭﺵ ﮐﻪ ﻧﻤﺎﺩ ﻭﻓﺎﺩﺍﺭﯼ ﺑﻮﺩ ، ﺑﻪ ﺧﺎﮎ میسپرﺩﯾﻢ ... تا اینکه ... شمشیر وحشت عرب از راه رسید شادی رخت بربست و ماتم و کینه و بغض و دروغ .‌.‌‌.. آغاز شد !!

دعای وقت خواب ایرانیان باستان پروردگارا سپیده دم که فلک بیدار میشود سرزمینم از دروغ و تهمت پاک شود. پروردگارا اکنون روحم به استراحت میرود و تو مراقبش باش _________ دعای این روزهای مردم ایران بعد از بیداری پروردگارا کشور ما را از شر مسئولین و مدیران بی لیاقت کرونا- گرانی طلا - نبودن دلار - فیلترینگ - سانسورهای بیخودی احتکار سایپا و ایران خودرو - سقوط هواپیماهای فرسوده فقر - بیکاری - تورم - خرافات - فساد - اعتیاد - طلاق جهل و تعصب بیجا - تبعیض - اختلاف طبقاتی - امواج پارازیت - پراید - روغن پالم - وعده های سرکاری مسئولین برادران قاچاقچی - سریالهای تکراری - اینترنت مخابرات مزاحمتهای ایرانسل - بنزین آلوده - ترافیک - آلودگی هوا آلودگی آب - گرانی - خشکسالی - گرد و خاک و ریز گردها طوفان و سیل یهویی داعش و سایر بستگان در پناه خود مصون بدار! 🙏

اگر مردم شاد باشند هیچ کس نمیتواند آنها را به جنگ بکشاند. جنگ یک پدیده ی ساده نیست ،آن بسیار پیچیده ست. مردم باید بدبخت ،فقیر ،گرسنه ،سرکوب شدهٔ جنسی و تحقیر شده از هر طریقی و در رنج بوده باشند ،فقط در این صورت میتوانید آنها را متقاعد کنید که یکدیگر را نابود کنند. زیرا آنها دیگر چیزی ندارند. اشو

تمام اون چیزایی که این دنیا برای زیبا شدن لازم داره 🤚

حبیب آقا، نه کافه رفته است، نه کتاب خوانده است و مثل روشنفکر نماها ، نه سیگار برگ برلب گذاشته و نه کلاهِ کج بر سر ... نه با فیلم تایتانیک گریه کرده است و نه ولنتاین می‌داند چیست ! اما صدیقه خانم که مریض شد، شب‌ها کار می‌کرد و صبح‌ها به کارِ خانه می‌رسید ... در چشمانش خستگی فریاد می‌زد، خواب، یک آرزو بود. اما جلوی بچه‌ها و صدیقه خانوم ذره‌ای ضعف بروز نمی‌داد ... حبیب آقا عشق را معنا می‌کرد ، نمایش نمی‌داد !

افسردگی به انسان فرصت اندیشیدن نمیدهد. بنابرین برای نادان نگه داشتن انسان؛ باید به هر روش ممکن اندوهگینش کرد... 👤 فردریش نیچه

هکومت اِفلاسی یک هکومت دمکراتیک به معنای واقعی کَلَمه خواهد بود. همه هقوق بشری از جمله هقوق اغلیت های مزهبی کاملاٌ رعایت خواهد شد. من در ایرانِ آینده هیج مصولیتی جز رَحبرِ روهانی مردم نخواهم بود. کش وَر ما در منازعه میان اسراییل و اَرَب ها باید به کلی بی طرف بماند. ما صاواک را منهل خواهیم کرد و همه گروههای چپ حق خاهند داشت آزادانه به بیان اَغاید خود و فعالیت صیاصی به پردازن. نباید به ضِندانیان و مَهکومان فُهش داد و به آن ها صیلی زد. در ضمینه های صیاصی و در ضمینه اجتماهی ، ذَن و مرد حق مشارکت در عُمور را دارند. در تشکیل دُلت، زن و مرد حق انتخاب کردن و انتخاب شدن دارن و با هم برابرن. خُمُو

مصاحبه پرزیدنت انور سادات در مورد گروگان گیری در ایران ایران خواستار استرداد شاه در مقابل آزادی گروگان‌ها شده بود، پرزیدنت سادات در این مصاحبه, که به گفته مصاحبه کننده خشمگین‌ترین مصاحبه ایشان بود, میگویند که دنیا باید در مورد رفتاری که با شاه شد خجالت بکشد، جهان عرب باید خجالت بکشد و آمریکا. پرزیدنت سادات می‌گوید که دنیا و جهان اسلام باید گروگان گیری را محکوم کند. ایشان میفرمایند مصر با این دیوانه (؟) هیچ نوع ارتباطی‌ ندارد و نمی خواهد که داشته باشد. در آخر که راه چاره از ایشان پرسیده می شود در جواب می‌گویند که اگر آمریکا تسلیم شود ایران به دست چپی‌‌ها افتاده و از بین میرود.

‏گفته میشود وقتی قاضی از قاتل انور السادت (رئیس‌جمهور مصر) که عضو گروه جهاد اسلامی بود میپرسد چرا او را کشتی؟ قاتل جواب میدهد: او یک سکولار بود. قاضی میگوید: آیا معنی سکولار را میدانید؟ قاتل میگوید: نه نمیدانم! در ترور نافرجام نجیب محفوظ(نویسنده مصری برنده جایزه نوبل) قاضی از ضارب میپرسد: چرا نجیب را با خنجر زدید؟ ضارب میگوید: بدلیل نوشته‌هایش، خصوصا کتاب بچه های محله ما. قاضی میگوید: کتاب را خوانده ای؟ ضارب میگوید: خیر! قاضی از قاتل فرج فوده، شاعر و نویسنده مصری میپرسد چرا او را کشتی؟ قاتل میگوید:او کافر است. قاضی به قاتل میگوید: چطور به این نتیجه رسیدی؟ قاتل: از کتاب هایش. قاضی میگوید: آیا کتابهایش را خوانده ای؟ قاتل جواب میدهد: خیر من اصلا سواد ندارم! اینگونه جامعه بشری تاوان جهل عده ای را داد و می دهد...

به تاریخ نمیتوان دروغ گفت! روزیکه محمدرضا شاه فقید از تهران وارد فرودگاه اسوان مصر شد ، خبرنگاری از  انور سادات فقید پرسید چگونه پادشاهی که مردم کشورش اورا بیرون کرده اند استقبال میکنید؟ انورسادات پاسخ داد : تاریخ پاسخ شما را میدهد !

هر چقدر یک انسان بدبخت تر باشد و یا هر چقدر یک ملت فقیرتر و تو سری خور تر به همان اندازه امیدوارتر است که در بهشت جزا و پاداش بیابد! فئودور داستایفسکی

‏تفاوت "تکنولوژی" و "ایدئولوژی" فاطمه فتحی نژاد،عضو بسیج،مامور تبلیغ "عفاف و حجاب" یاسمین مقبلی افسر خلبان ارتش آمریکا،عضو ناسا برای ماموریت در "مریخ و ماه"

خلخالی⁩ چند روز بعد از دستگیری ⁧ هویدا⁩ میره ملاقاتش زندان ‏وقتی از حالش میپرسه هویدا اعلام رضایت میکنه و میگه تنها مشکلش کوچک بودن سلوله ‏خلخالی جواب میده که این سلولها رو خود شما ساختین که حالا نصیب خودتون شده ‏هویدا میگه: میدونم ، گفتم که شما برای آینده خودتون بزرگتر بسازینش

۶ بهمن ۱۳۴۱ در جریان همه‌پرسی انقلاب سفید «قانون انتخابات» با افزوده شدن حق‌رای زنان اصلاح شد تا زنان ایران از حق رای برخوردار شوند و برای اولین‌بار به لحاظ قانون انتخابات در شرایط حقوقی برابر با مردان قرار گیرند.

میگفت: بابام دوره شاه فقیر بود. ‏میگم: کارش چی بود؟ ‏میگه کار نداشت ‏میگم سواد داشت؟ ‏میگه نه ‏میگم تو چه کاری مهارت داشت؟ ‏میگه هیچ کاری بلد نبود ‏میگم تعجب میکنم چرا اصلا زنده مونده. بازم خدا پدر شاه را بیامرزه که خرج مدرسه بچه ها شو میداده. ‏هیچی نمیگه. فقط مات. نگاه می کنه دیگه

دمکرات ها و ایران جیمی کارتر از ⁧آمریکا⁩ و ژیسکاردستن از ⁧ فرانسه⁩، کالاهان از ⁧ انگلستان⁩ و اشمیت از ⁧ آلمان⁩ تصمیم گرفتند که ⁧ شاه⁩ از ایران برود. ۶ روز بعد شاه رفت که ایران درگیر جنگ داخلی نشود، دو سال بعد در جولای ۱۹۸۱ از جیمی کارتر پرسیدند در کنفرانس ⁧ گوادلوپ⁩ چه گفتی که غرب موافق خروج شاه از ایران شد؟ جیمی کارتر⁩ گفت: به آنها یادآور شدم شما تاب مقابله با ژاپن⁩ را در صنعت ندارید چگونه دارید با دست خودتان ژاپن دوم را در ⁧ خاورمیانه⁩ بوجود می آورید

دشمن چیز مفیدی است، اگر کم آوردید خودتان درست کنید! دشمن یعنی کسی که شما می توانید همه ضعف ها و کم کاری هایتان را بر گردن او بیندازید. دشمن یعنی چیزی که شما می توانید مردم را با آن بترسانید تا ناگزیر به آغوش شما پناه بگیرند. دشمن یعنی کسی که اگر کاری کردید، با وجود او مهم تر جلوه اش دهید و اگر نکردید او را مقصر جلوه کنید. دشمن یعنی کسی که وقت و بی وقت به او فحش دهید، بی آنکه جواب فحش بشنوید. دشمن یعنی کسی که حواس مردم را پرت او کنید تا هوس نکنند که از شما چیزی بخواهند. دشمن یعنی مترسکی که با آن می توانید بچه های بزرگ را بترسانید. پس دشمن، با این همه خاصیت، یک موضوع حیاتی است. ولی همه خوبی اش به این است که نباشد، که اگر باشد دَمار از روزگارتان در می آورد.

زادروز ۱۲۶۶ تهران، ایران درگذشت ۲۵ بهمن ۱۳۴۸ (۸۲ سال) یادبود نویسنده فرهنگ لغات حییم در لس آنجلس؛ به مناسبت پنجاهمین سالمرگ سلیمان حییم ⚡️در این گردهمایی تعدادی از چهره‌های برجسته علمی، فرهنگی، اجتماعی و رسانه ای شرکت داشتند و از جنبه‌های گوناگونی درباره زندگی، خدمات و دستاوردهای ارزنده سلیمان حییم با حاضرین سخن گفتند. «سلیمان حییم» در سال 1266 خورشیدی (1887 میلادی) در تهران و در یک خانواده‌ی متدین یهودی متولد شد. پدرش «حییم اسحق» و مادرش «خانم» هر دو از اهالی شیراز بودند. پدر در تهران بزرگ شد و شغلش لحاف‌دوزی بود. سلیمان خردسال چون سایر همسالان آن زمان خود تحصیلات ابتدایی‌اش را در مکتب آموخت و از آنجا به موسسه‌ی آموزشی نور (میس نورالله) رفت. در آنجا حییم سخت مورد تبلیغ دبیران آموزشگاه قرار گرفت ولی با معلوماتی که از دیانت‌های مختلف به ویژه یهودیت داشت هیچگاه مبلغین نتوانستند وی را تحت‌تأثیر قرار دهند و از دیانت یهود برگردانند. سیلمان حییم در سال 1906 میلادی وارد کالج آمریکایی شد که زیر نظر «مستر جُردن» اداره می‌گردید. در آنجا با زبان انگلیسی آشنا گردید و در سال 1915 پس از اتمام تحصیلات در همین کالج مشغول تدریس زبان انگلیسی شد. به دنبال ورود مشاوران انگلیسی و آمریکایی و ورود «دکتر میلیسپو» به عنوان مشاور وزارت دارایی، حییم با سمت مترجم در وزارت دارایی مشغول گردید. همزمان با این تغییرات نیاز مردم به فرهنگ‌های دو زبانه شدت یافت و وی به تألیف اولین فرهنگ انگلیسی و فارسی یک جلدی تشویق گردید. حییم در سخت‌ترین شرایط زندگی و در پرتو نور شمع موفق به تألیف این فرهنگ‌نامه گردید که با همت زنده‌یادان اسحق و یهودا بروخیم منتشر گردید. پس از آن بنا به درخواست گروه‌های مختلف اجتماع و نیاز شدید آنان اقدام به تألیف و نشر فرهنگ‌های جامع‌تر نمود. حییم مردی پر کار و خستگی‌ناپذیر بود و در شبانه‌روز 18 ساعت فعالیت می‌کرد. تا پیش از ملی شدن صنایع نفت حییم سمت ریاست دارالترجمه شرگت نفت را به عهده داشت و پس از ملی شدن نفت به سمت مدیره اداره‌ی خرید منصوب گردید. در این سمت فروشندگان لوازم مختلف هرگز نتوانستند وی را فریب یا رشوه دهند. حییم آنچنان براساس قانون مناقصات خرید می‌کرد تا به قول معروف مو لای درز آن نرود. حییم به علت این درستکاری‌ها مورد سعایت کارمندان دیگر قرار گرفت و ناچار از این شغل استعفا داد و خود را بازنشسته کرد. حییم در سال 1303 (1924 میلادی) ازدواج کرد و از این پیوند دارای شش فرزند شد. وی در سال 1348 (1969 میلادی) در اثر سکته‌ی قلبی در حالی که هنوز آرزومند و امیدوار و همچنان دانشجو بود چشم از جهان فرو بست. حییم به لغات عشق می‌ورزید. دوستانش به او لقب فرهنگ متحرک داده بودند و بعدها مجله‌ی روشنفکر وی را «آقای لغت ایران» نامید. حییم در پیدا کردن معانی لغات و اصطلاحات گوناگون و پرمعنای زبان فارسی و مشابه آنها در فرهنگ‌های دو زبانه‌ی خود نگنجاند. وی می‌گفت: «شب‌ها که به بستر می‌روم مثل یک عاشق که به معشوق می‌اندیشد، به لغت فکرمی‌کنم. برای من دنیای لغت دنیای بس عمیق و رنگین است که هیچگاه از حضور در آن خسته و کسل نمی‌شوم». حییم به ادبیات و به خصوص ادبیات ایران علاقه‌ی خاصی داشت و به آن عشق می‌ورزید. در آخرین دقایق زندگی خویش در حالی که روی برانکار به بیمارستان منتقل می‌شد از همراهان خود خواست کتاب حافظ یا سعدی برایش بیاورند تا در بیمارستان مطالعه کند، که مرگ مهلتش نداد.

سیدحسن تقی‌زاده (زاده ۵ مهر ۱۲۵۷ در تبریز – درگذشته ۸ بهمن ۱۳۴۸ در تهران) ۸ بهمن سالروز درگذشت حسن تقی‌زاده ( زاده ۵ مهر ۱۲۵۷ تبریز -- درگذشته ۸ بهمن ۱۳۴۸ تهران ) ادیب و سیاستمدار ملت و مملکتی دارای بنیان‌هاست (institutions) و در زندگانی هر قومی اتفاق می‌افتد که یک شخص یا چند شخص در عصری از اعصار جزء بنیان‌های آن قوم می‌شوند. در این عصر، از برای ما ایرانیان دو نفر را می‌توان از جملهٔ بنیان‌های ملت محسوب داشت، یکی مرحوم قزوینی بود و دیگر جناب آقای تقی‌زاده است. ولی بنیان را با «جناب» و «آقا» ممتاز نمی‌توان ساخت و بی‌شک تقی‌زاده از آن بزرگتر است که او را بتوان با جناب و آقا عنوان و اعتباری بخشید... مقاله‌ای از استاد  مجتبی مینوی دربارهٔ مرحوم  سید حسن تقی‌زاده

در زمان حمله مغولان به ایران، روحانیون و صوفی ها به سبب حمایت های مالی از طرف مغولان، سعی کردند مردم را به جای مقابله؛ به سازش دعوت کنند و میگفتند کوشش و تلاش علیه مغولان سودی ندارد!

نقبی به گذشته دور https://www.youtube.com/watch?v=zyeP_KE_l1g بهم می‌گن قدش کوتاس می‌گن لباس درست و حسابی نمی‌پوشه می‌گن باور کن این مرد به تو نمیاد، اصن جفت تو نیست ولی من دوسش دارم، دوسش دارم، دوسش دارم برای من بهتر از این آدم تو دنیا وجود نداره دوسش دارم، دوسش دارم، دوسش دارم غیر از این دیگه جوابی ندارم جرات نداره بهم بگه دوستم داره فقط عین دخترای خجالتی صورتش سرخ می‌شه مردم بهم می‌گن انتخابت درست نیست حرف ما رو گوش کن، حرف ما رو گوش کن راستشو بگم، خودمم نمی‌فهمم چرا انقدر دلمو برده و چرا خورشید من، فقط از پنجره اون طلوع می‌کنه؟ ولی من دوسش دارم، دوسش دارم، دوسش دارم برای من بهتر از این آدم تو دنیا وجود نداره دوسش دارم، دوسش دارم، دوسش دارم غیر از این دیگه جوابی ندارم «آنا گِرمان» (Anna German) خواننده لهستانی الاصل بود که در شهرهای مختلف شوروی سابق زندگی کرد. پدرش را به جرم واهی جاسوسی اعدام کردند. به چندین زبان از جمله لهستانی و روسی و انگلیسی و ایتالیایی آواز می خواند. او حدود ۳۰ سال پیش و در سن ۴۶ سالگی درگذشت.

«Ահա ես դռան առաջ եմ և բախում եմ: Եթե մեկն իմ ձայնը լսի և բաց անի դուռը, ես ներս կմտնեմ և կընթրեմ նրա հետ, նա էլ՝ ինձ հետ» (Հայտնություն 3:20): من پشت در ایستاده‌ام و در را می‌کوبم.‏ اگر کسی صدای مرا بشنود و در را باز کند،‏ به خانهٔ او وارد خواهم شد و با او شام خواهم خورد و او نیز با من همسفره خواهد شد.‏

ՄԵՐ ԴԱՐԸ Մոլեգի՜ն դար է, եղբա՛յր, մեր դարը. Հըպարտ նա զենքով, հարուստ՝ զոհերով. Կաշկանդած աստծո ազատ աշխարհը, Նա գահ է հանում դահճին յուր սըրով։ Զոհվում են ազգեր հանուն սուրբ խաչի, Արյան ծովերով ողողում երկիր. «Թո՛ղ խեղճը մեռնի, թո՛ղ թույլը կորչի»,— Կարդում է մեր դարն յուր դատավճիռ։ Չարության ոգին, լայն ցանցի նըման, Պատել է և՛ կյանք, և՛ սիրտ, խղճմտանք, Ուր անպարտություն — այնտեղ կախաղան, Ուր արդար տրտունջ — այնտեղ հալածանք։ Լսում ենք — լո՜ւյս, սե՜ր, ազատ գաղափար, Օրե՜նք, իրավո՜ւնք, ազա՜տ խիղճ ու ձայն — Օ՜հ, մեր օրերում, մեր դարի համար Դոքա ծաղրելի խոսքեր են միայն… Երկաթ ու վառոդ, արցունք ու արյուն, Գայլի կուշտ ծիծաղ, գառան խուլ մայուն — Ահա՛, բարիքներ, դափնիք պանծալի՜, Մեր առաջադե՜մ, լուսավո՜ր դարի… Alexander Tsaturyan Born: March 28, 1865, Zaqatala, Azerbaijan Died: March 17, 1917, Tbilisi, Georgia

Ավերակ Որպես վաղեմի մի ավանդություն Կամ շքեղ երազ անմեղ մանկության, Կենդանանում է այսօր իմ մտքում Խրոխտ ավերակն նախնյաց մեծության. Այստեղ բեկորներ վսեմ արվեստի, Այնտեղ հիշատակն արքունի փառաց, Եվ վկայարան սրբազան ուխտի, Եվ տխուր հետքը մեծաշուք կենաց... Օ՜հ, այսպես ողջ մեր կյանքն է վաղանցիկ, Ողջը լոկ ծաղր է անսիրտ բնության, Եվ սեր, և հրճվանք համայն գեղեցիկ Զոհ է ավերի և մոռացության, Ինչպես պատրանքը հեշտասիրության, Ինչպես գրգիռը պատանու արյան, Խաբուսիկ ժպիտն աշնան արևու, — Բոլո՛րը վաղն է անհետանալու։ Հովհաննես Հովհաննիսյան Hovhannes Hovhannisyan 1864-1929