Falls
|
|
||
|
دنیایی که در آن نیازی به پیامبران و رهبران نیست ، رهبران واقعی این چنین اند
If you came across this man, Dobri Dobrev, 100 years old from Sofia-Bulgaria, you might think he is a normal haggard beggar who depends on the kindness of strangers to get by in life. But this is far from being true! He is known by for the residents of Sofia, as the most kind person and he is called the “saint” or “divine stranger,” according to people who know him, and for a good reason. Dobrev doesn’t keep a cent of what he collects in the streets of Sofia, instead, he gives it all away to churches and orphanages and lives off of his monthly pension of 80 euros (about $100). Dobrev lost most of his hearing during World War II, according to Yahoo News Canada. He lives more than 15 miles outside of Sofia, a distance he used to trek by foot, but he now relies on the bus, according to SaintDobry.com, a website dedicated only to him made by one of his fans. One Reddit user Nullvoid123, claims he has met Dobrev a number of times, he asked him about the reason he is doing this, and Dobrev’s answer was that he once “did a bad thing,” and is now trying to make up for his past transgressions by helping others.
Dobrev has made a number of generous donations throughout the years to churches, but one of his largest gifts was when he gave 35,700 lev (more than $24,000) to the St. Alexander Nevsky Cathedral, according to a video released by the church. He has also been known to give money to orphanages to help them pay their utility bills. Source: Huffington Post |
||
|
|
||
|
|
||
|
نخونى ضرر کردى! استادی با شاگردش از باغى میگذشت، چشمشان به یک کفش کهنه افتاد. شاگرد گفت: گمان میکنم این کفش کارگرى است که در این باغ کار میکند، بیا با پنهان کردن کفشها عکس العمل کارگر را ببینیم و بعد کفشها را پس بدهیم و کمى شاد شویم...!!!! استاد گفت: چرا براى خنده خود او را ناراحت کنیم! بیا کارى که میگویم انجام بده و عکس العملش را ببین... مقدارى پول درون ان قرار بده! شاگرد هم پذیرفت و بعد از قرار دادن پول ، مخفى شدند، کارگر براى تعویض لباس به وسائل خود مراجعه کرد و همینکه پا درون کفش گذاشت متوجه شیئى درون کفش شد و بعد از وارسى ،پول ها را دید و با گریه ،فریاد زد خدایا شکرت .... خدایی که هیچ وقت بندگانت را فراموش نمیکنى .... میدانى که همسر مریض و فرزندان گرسنه دارم و در این فکر بودم که امروز با دست خالى و با چه رویی به نزد انها باز گردم و همینطور اشک میریخت.... استاد به شاگردش گفت: همیشه سعى کن براى خوشحالیت ببخشى ... نه اینکه بستانی..... در مقابل یک فرد معلول با سرعت کم راه بروید. در مقابل مادری که فرزندش رو از دست داده بچه تون رو نبوسید. در مقابل یک فرد مجرد از عشقتون نگید. در برابر کسی که نداره از داشته هاتون مغرورانه حرف نزنید.......... هیچگاه فراموش نکنیم که هیچکس بر دیگری برتری ندارد، مگر به " فهم و شعور " مگر به " درک و ادب " مهربانان … آدمی فقط در یک صورت حق دارد به دیگران از بالا نگاه کند و آن هنگامی است که بخواهد دست کسی را که بر زمین افتاده را بگیرد و او را بلند کند ! این قدرت تو نیست، این " انسانیت " است...
|
||
|
|
||
|
حتی اگر دشمنی هم نداری
...
|
||
|
دکتر حسابی ： لذت بردن را یادمان ﻧﺪﺍﺩﻧﺪ ! از گرما می نالیم. از سرما فرار می کنیم. در جمع، از شلوغی کلافه می شویم و در خلوت، از تنهایی بغض می کنیم. تمام هفته منتظر رسیدن روز تعطیل هستیم و آخر هفته هم بی حوصلگی تقصیر غروب جمعه است و بس! ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﺭﺍﻧﺘﻈﺎﺭ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯿﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ: ﻣﺪﺭﺳﻪ.. ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ .. ﮐﺎﺭ.. ﺣﺘﯽ ﺩﺭﺳﻔﺮ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾﺸﯿﻢ ﺑﺪﻭﻥ ﻟﺬﺕ ﺍﺯ ﻣﺴﯿﺮ! ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﻟﺤﻈﺎﺗﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﯿﻢ ﺑﮕﺬﺭﻧﺪ... |
||
|
|
||
|
اینم آب! اونم چه آبی! میزنم به سلامتی هرچی آب! |
||
|
||
|
||
| اکثر مردم تنها وقتی مذهبی هستند که نگران و اندوهگین هستند و به همین دلیل تمام مذهبشان دروغ است! اوشو | ||
|
طرف زنگ زده رادیو میگه: به اوباما بگید اگرصدتا موشک به تهران بزنید مااز جایمان تکان نمیخوریم مجری گفت: احسنت از کجا تماس میگیرید گفت از شیراز |
||
|
دزد وجوانمردی! متن زیر هم از گروه تلگرامی کشکول انتخاب شده است. اسب سواری ، مرد افلیجی را سر راه خود دید که از او کمک می خواست . مرد سوار دلش به حال او سوخت . از اسب پیاده شد و او را از جا بلند کرد و روی اسب گذاشت تا او را به مقصد برساند . مرد افلیج وقتی بر اسب سوار شد ، دهنه ی اسب را کشید و گفت : اسب را بردم ، و با اسب گریخت! اما پیش از آنکه دور شود صاحب اسب ، داد زد : تو ، تنها اسب را نبردی ، جوانمردی را هم بردی! اسب مال تو ؛ اما گوش کن ببین چه می گویم! مرد افلیج اسب را نگه داشت . مرد سوار گفت : هرگز به هیچ کس نگو چگونه اسب را به دست آوردی ؛ زیرا می ترسم که دیگر « هیچ سواری » به پیاده ای رحم نکند! حکایت ، حکایت روزگار ماست اسب قدرت را به افلیج های ذهنی دادیم. آنها نه فقط اسب که ایمان ، اعتماد و نان سفره مان را بردند. آی قدرت سواران ، نگوئید چگونه سوار اسب قدرت شدید! |
||
|
|
||
|
||
|
||
|
آثار زیبای هنری از ریچارد استین تورپ Richard Stainthorp مجسمه های سیمی حیرت آور و تماشایی! این مجسمه های ساخت شده از سیم، توسط هنرمند حرفه ای ساکن ریچموند انگلستان یعنی “ریچارد استینثورپ” (Richard Stainthorp) با ظرافت و دقت بسیار زیادی خلق شده اند. http://rich-stainthorp.deviantart.com/gallery/
|
||
|
و گاهی بد نیست برای آزاد شدن فکر و رفتن به رویا به آثارکیسی ولدن نگاهی بندازید (Casey_Weldon)
http://caseyweldon.com/home/newsite/paintings/index.html
|
||
|
|
||
|
|
||
Elements Band - Anoush Hayrenik
|
||
|
Սարերդ ծաղկել, ձորերդ ծաղկել, Զմրուխտ գարունքի շողեր են հագել, Գարնան ճամբով ես գնում երջանիկ, Անուշ հայրենիք, քնքուշ հայրենիք: Վարդերը գարնան շուրթերը վառման, Խօսում են մեզ հետ սիրով անսահման, - Քեզմով ենք միայն զուարթ, երջանիկ, Անուշ հայրենիք, քնքուշ հայրենիք: Արտերդ լիքն էն ցորենի բերքով, Լոյս արտոյտների հայրենի երգով, Բերքով երջանիկ, երգով երջանիկ, Անուշ հայրենիք, քնքուշ հայրենիք: Ես էլ մի հասկ եմ քո կեանքի արտում, Սիրտս՝ մի արտոյտ, քեզ գովք է կարդում, Քեզմով է միայն որդիդ երջանիկ, Անուշ հայրենիք, քնքուշ հայրենիք: |
||
|
||
|
Mer Siro Ashun Аutumn of our love Ruben Hakhverdyan
Do you think the rain is drumming on your window all day long? It’s the words of my repentance, falling down drop by drop. See them, rolling down the glass and down into the endless brine; Words that only you can hear in this belated song of mine.
What is this confession now, overdue regret, - for what? Love has always been a riddle that I never can decode. It was autumn that was mocking, slapping me with faded leaves, And the girl that kept on weeping silently among the trees.
Only now I understand: the past shall not be back again. It’s for sins that I’ve committed that I’m being made to pay. For that weeping girl, that autumn are the fortune that I’ve lost. Heedless deeds of wild youth is what I now regret the most.
We all know that happiness can only come a single time. It then promptly disappears, leaves its business card behind. We then seek it everywhere, we go on looking all our lives, But the address on the card is one that no man ever finds.
The autumn of our love is never going to return. Just the past keeps visiting together with the rain, Wetting windows with its silent tears, Wetting windows with its silent tears.
www.youtube.com/watch?v=dlyV0Lpebwc
|
||
|
ՄԵՐ ՍԻՐՈ ԱՇՈՒՆԸ
Դու կարծում ես այդ անձրևն է արտասվում պատուհանից, Այդ ափսոսանքի խոսքերն են գլորվում հատիկ-հատիկ, Գլորվում են ու հոսում են ապակուց թափվում են ցած, Այս խոսքերը,որ լսվում են իմ երգի մեջ ուշացած: Ու եկեք խոստովանենք այդ ափսոսանքը ուշացած Սերը քո մի հանելուկ է ու գաղտնիք էր չբացված, Դա գուցե աշնան կատակն էր,տերևներն էին մեղմահար, Ծառուղում լուռ արտասվում էր մի աղջիկ մենակ կանգնած:
Մեր սիրո աշունը էլ երբեք չի կրկնվի Եվ անցյալն ամեն անգամ աշնան հետ կայցելի Ու պատուհանից լուռ կարտասվի, Ու պատուհանից լուռ կարտասվի
Ես հիմա նոր հասկանում եմ անցածը ետ չես բերի, Այս ամենը հատուցումն է գործած իմ մեղքերի, Այն աղջիկը և աշունը բախտն էր իմ,որ կորցրի, Դա ջահել իմ խենթությունն էր,որ երբեք ինձ չեմ ների: Ես գիտեմ երջանկությունը մեկ անգամ է այցելում, Իսկ հետո,երբ հեռանում է,այցետոմսն է իր թողնում Ու հետո ամբողջ կյանքում մեր,մենք նրան ենք որոնում Այն հասցեն,որ նա թողնում է,կյանքում ոչ ոք չի գտնում:
Մեր սիրո աշունը էլ երբեք չի կրկնվի Եվ անցյալն ամեն անգամ աշնան հետ կայցելի Ու պատուհանից լուռ կարտասվի, Ու պատուհանից լուռ կարտասվի
|
