|
 |
| |
|
|
| |
|
در این خاک زرخیز ایران
زمین |
نبودند جز مردمی پاک دین |
|
همه دینشان مردی و داد بود
|
وز آن کشور آزاد و آباد بود |
|
چو مهر و وفا بود خود کیششان
|
گنه بود آزار کس پیششان |
|
همه بنده ناب یزدان پاک
|
همه دل پر از مهر این آب و خاک |
|
پدر در پدر آریایی
نژاد |
ز پشت فریدون نیکو نهاد |
|
بزرگی به مردی و فرهنگ
بود |
گدایی در این بوم و بر ننگ بود |
|
کجا رفت آن دانش و هوش
ما |
که شد مهر میهن فراموش ما |
|
که انداخت آتش در این بوستان
|
کز آن سوخت جان و دل دوستان |
|
چه کردیم کین گونه گشتیم
خوار؟ |
خرد را فکندیم این سان زکار |
|
نبود این چنین کشور و دین
ما |
کجا رفت آیین دیرین ما؟ |
|
به یزدان که این کشور آباد
بود |
همه جای مردان آزاد بود |
|
در این کشور آزادگی ارز
داشت |
کشاورز خود خانه و مرز داشت |
|
گرانمایه بود آنکه بودی
دبیر |
گرامی بدان کس که بودی دلیر |
|
نه دشمن در این بوم و بر لانه
داشت |
نه بیگانه جایی در این خانه داشت |
|
از آن روز دشمن به ما چیره گشت
|
که مارا روان و خرد تیره گشت |
|
از آنروز این خانه ویرانه
شد |
که نان آورش مرد بیگانه شد |
|
چو ناکس به ده کدخدایی کند |
کشاورز باید گدایی کند |
|
به یزدان که گر ما خرد
داشتیم |
کجا این سر انجام بد داشتیم |
|
بسوزد در آتش گرت جان و
تن |
به از زندگی کردن و زیستن |
|
اگر مایه زندگی بندگی
است |
دو صد بار مردن به از زندگی است |
|
بیا تا بکوشیم و جنگ
آوریم |
برون سر از این بار ننگ آوریم |
|
|
|
|
ﺑﺎﺑﺎ ﻟﻨﮓ دراز ﻋﺰﯾﺰم!
ﺗﻤﺎم دﻟﺨﻮﺷﯽ دﻧﯿﺎی ﻣﻦ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺪاﻧﯽ و دوﺳﺘﺖ ﺑﺪارم.
وﻗﺘﯽ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﯽ و ﻣﯽ راﻧﯽ ام...
ﭼﯿﺰی درون ﻗﻠﺒﻢ ﻓﺮو ﻣﯽ رﯾﺰد
ﭼﯿﺰی ﺷﺒﯿﻪ ﻏﺮور
ﺑﺎﺑﺎ ﻟﻨﮓ دراز ﻋﺰﯾﺰم ﻟﻄﻔﺎ ﮔﺎﻫﯽ ﺧﻮدت را
ﺑﻪ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪن ﺑﺰن و ﺑﮕﺬار دوﺳﺘﺖ ﺑﺪارم.
ﺑﻌﺪاز ﺗﻮ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ اﻟﻔﺒﺎی روح و ﺧﻄﻮط ﻗﻠﺒﻢ را ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺧﻮاﻧﺪ.
ﻧﻤﯽ ﮔﺬارم ... ﻧﻤﯽ ﺧﻮاﻫﻢ ...
ﺑﺎﺑﺎ ﻟﻨﮓ دراز ﻣﻦ، ﻫﻤﯿﻦ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯽ دوﺳﺘﺖ دارم
ﺣﺘﯽ ﺳﺎﯾﻪ ات ﮐﻪ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ آن ﻧﻤﯽ رﺳﻢ.... |
 |
|
|
| |
بوسه فرمان بر گونه قیصر در مهاجرت
آن که می خندد "قیصر" است و آن که قیصر را می بوسد "فرمان" است. فیلم
"قیصر" فصل تازه ای را در سینمای ایران گشود. قیصر حالا چین های صورتش
پر شمار است و قد افراشته فرمان نیز خم شده است. آنها به روزگار خود
"یل" های سینمای ایران بودند. بهروز وثوقی و ناصر ملک مطیعی را می گویم
که این عکس از دیدار آنها با یکدیگر، چند ده سال پس از فیلم قیصر و در
گوشه ای از غربت است.
ملک مطیعی پیشکسوت تر از وثوقی بود و وثوقی در نیمه های فتح قله نقش
آفرینی در سینمای ایران از ایران رفت و غربت نشین شد. هیچ شاعری در
مهاجرت نتوانسته عاشقانه ترین شعر را بسراید، هیچ سیاستمداری نیز در
مهاجرت ورزیده نشده، چنان که هیچ خواننده و هنر پیشه و ترانه سرائی در
مهاجرت و دور از میهنش "گلُ" نکرده و اگر غنچه بوده نیز در مهاجرت باز
نشده است. تفاوت نمی کند که بهروز وثوقی باشی و یادگاری فراموش نشدنی
را با بازیگری در فیلم "گوزن ها" برای سینمای ایران از خود به یادگار
گذاشته باشی و یا گلشیفته فراهانی باشی. ترانه سرائی با استعدادی شگرف
مانند ایرج جنتی عطائی و یا اردلان سرفراز و یا شهریار قنبری باشی و یا
داریوش و ستار خواننده، گوگوش باشی و یا مرضیه، بنی صدر باشی یا شاپور
بختیار. این حکم مهاجرت است. همین حکم، ملک مطیعی و بهروز وثوقی را از
سینمای ایران گرفت.
(نقل از فیسبوک علی خدائی)
 |
|
| |
 گسستن تاج بردگی!
 |
|
| |
what's the meaning of Shoraye_negahban!?
 |
|
| |
|
مدیره داریم! |
 |
|
|
| |
 |
|
| |
 |
|
| |
 |
|
| |
عاشق لیونل مسی |
|
| |
 |
|
| |
 |
|
| |
بالاخره این حکومت
چین یه کار درست کرد
China forces imams to dance in street :
china-forces-imams-to-dance-in-street
|
|
| |
 |
|
| |
 |
|
| |
 |
|
| |
 |
|
| |
رزمایش پلیس برای مبارزه با اِغتِ شاشِ خیابانی!
prettiest
policewomen in the world
http://imagevat.com/g.php?t=15040760094c624cc477a00
انشاء: نوروز را به کجا سفر کردید؟؟؟؟ |
|
| |
 |
|
|
|
___________________________________________________
___________________________________________________
___________________________________________________
 |
|
| |
تا حالا دیدی
زورو یا بتمن شکست بخورند!...نه!
چون حجابشان
کامل است!
پس خواهرم
حجابت را کامل کن
 |
|
| |
real face of mullahs کاریکاتوری با یک دنیا حرف در صد سال پیش
 |
|
| |
باز هم دلم که می گیرد کسی را
پیدا نمیکنم غیراز
کلمات الفبای دوران کودکیم فقط
می توانم با کنار هم
قرار دادن آنها کمی آرام بگیرم
.چقدر بعضی اوقات یخ
می زنم نه اینبار از سرمای
هوای زمستانی بلکه
از
تنهایی مطلقی که در قلبم احساس می شود
تنهایی بدون
ناخالصی، ناب ناب تنهای تنها.
خالی شدن مغز از
خاطرات تلخ و شیرین
گاهی اوقات شکنجه ی بزرگی است
تلخ تر از هر شربت تلخ دوران مریضی کودکیم.
|
|
| |
 |
|
| |
 |
|
| |
|
yes kez
espasum em
gitem
ches galu!
 به انتظارت نشسته ام
اما میدانم که نمی آیی! |
I
wait for you...
I
know!, you won't come ..
you
can't come....
but
why am i still waiting for you?
`
I dont' want anything from you..
I
just want once in my life feel you next to me...
drink a cup of coffee with you and talk to you..
I
don't now why i still believe
that one day you will leave everything and everybody
and wil come to me....
you
will come to say the words
you
told me before but I don't
remember them
well....
all the memories about your love |
|
|
| |
ՊԱՐՈՒՅՐ ՍԵՎԱԿ
Ես քեզ սպասում եմ…
գիտեմ չես գալու՝
էլ չես կարող գալ,
բայց ինչու՞ է ինձ թվում, թե դու գալու ես:
Ոչ մի բան քեզնից չեմ ակնկալում.
մեկ անգամ միայն կողքիս քեզ զգալ,
քեզ հետ սուրճ խմել և ընդամենը
մի քանի բառ քեզ հետ խոսել եմ ուզում:
Ինձ թվում է, թե դու մի օր հանկարծ թողած ամեն ինչ, թողած ամենքին
վեր ես կենալու ու ինձ մոտ գալու:
Գալու ես ասես խոսքերն այն թանկ,
որ քո բերանից ես շատ եմ լսել,
բայց հիմա դրանք իմ հիշողության մեջ աղոտ են այնպես՝ ինչպես
սեղանիս դրված այս մոմը,
որը կենդանության վերջին ճիգերն է գործադրում: Սիրուդ հուշերն էլ
են նման այս մոմին.
չեն ուզում մարել,
ուզում են վառվել,
ուզում են լույս տալ իմ սրտին, մտքին, իմ կյանքի ուղուն:
Ես քեզ եմ սպասում… սպասում եմ,
որ պատմեմ քեզ այն ամենն՝
ինչ քեզնից հետո կատարվեց ինձ հետ,
իսկ ինձ հետ իրոք շատ բան կատարվեց.
ես փոթորիկների միջով անցա,
խեղդվելուց փրկվեցի շատ հաճախ,
իսկ հիմա, Փառք Աստծո, արդեն խաղաղ եմ:
Արի, որ պատմեմ առասպելս…
Գիտե՞ս ինչպիսին է հիմա վիճակս՝
ես շատ խաղաղ եմ
ու շատ եմ նման փոթորկից հետո հանդարտված ծովին: Հանգստանում եմ
ես.
մի կողմ եմ նետել ճնշող ամեն բան՝
արձակել եմ բոլոր սանձերը հոգուս,
ազատություն եմ տվել հույզերիս՝
զգացմունքն է անզուսպ հորդում միջից:
Ես քեզ սպասում եմ… գիտեմ, ուզում ես գալ, բայց էլ չես կարող…
սակայն միևնույն է՝
Ես քեզ սպասում եմ… |
|
| |
Give breeze dear mountians
Komitas
Հով Արէք
Հով արէք, սարե՜ր ջան, հո՜վ արէք,
Իմ տարտին դարման արէք։
Սարերը հով չե՛ն անում,
Իմ տարտին դարման անում։
Ամպե՛ր, ամպե՛ր, մի քիչ զո՛վ արէք,
Վարար անձրեւ թափէք, ծո՛վ արէք,
Գէշ մարդու օր—արեւը
Սեւ հողի տակով արէք։
Հո՛վ արէք, ամպե՜ր ջան, հո՛վ արէք,
Իմ տարտին դարման արէք։
Սարերը հով չե՛ն անում,
Իմ տարտին դարման անում։
Ամպե՛ր, ամպե՛ր, մի քիչ զո՛վ արէք,
Վարար անձրեւ թա’էք, ծո՛վ արէք,
Գէշ մարդու օր—արեւը
Սեւ հողի տակով արէք։
Սարե՜ր, ձորե՜ր, դաշտե՜ր ու ջրե՜ր,
Մարմանդ—մարմանդ վազող աղբիւրնե՜ր,
Մի վե՜ր կացէք, իմացէ՜ք,
Տեսէ՛ք իմ սրտի ձաւեր։
Հո՛վ արէք, ամպե՜ր ջան, հո՛վ արէք,
Իմ տարտին դարման արէք:
Սարերը հով չե՛ն անում,
Իմ
տարտին դարման անում։
https://www.youtube.com/watch?v=aqeU7IPU2Sk
Lena_Chamamyan_Hov_arek.html
|
|
| |
Գարուն է եկել
Գարուն է եկել
Գարուն է բացվել
Իմ մարած սրտին տանտեր է դարձել:
Ախ, քանի տարի
Ես գարուն չէի տեսել…
Գարուն է բացվել իմ մարած սրտին
Ու արեւոտ ժպիտով լավ ձնհալ է խոստացել:
Ով էր, որ Գարնան հետ
Ձայն էր տալիս ու հրաշք էր ուզում,...
Մենք ենք, որ անցնելիս
Լուռ ենք անցնում, բայց Գարուն ենք սպասում, ու մի օր…
Անշարժ, պարապ այնքան մնաց,
Սառույց կապեց հոգիս:
Աստված, ես ինչ կանեի, եթե
Գարունն անցներ կողքից:
Ջուր դառնամ, ջրվեժ կազմեմ,
Թափ առնեմ, վազեմ,
Թափ առնեմ ու ներս լցվեմ,
Գետ դառնամ, հոսեմ…
|
|
